کد مطلب:34047 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:154

نهج البلاغه











ترجمه ی عبدالمحمد آیتی كه ترجمه ای است روان و روشن و سلیس.

نمونه ی ترجمه

(و من كلام له

علیه السلام كان كثیرا ما ینادی اصحابه)

«تجهزوا رحمكم الله! فقد نودی فیكم بالرحیل و اقلوا العرجه علی الدنیا و انقلبوا بصالح ما بحضرتكم من الزاد. فان امامكم عقب كوودا و منازل مخوفه مهلوه، لابد من الورود علیها و الوقوف عندها. و اعلموا ان ملاحظ النیه نحوكم دانیه و كانكم بمخالبها و قد نشبت فیكم و قد ذهمتكم فیها مفظعات الامور و معضلات المحذور. فقطعوا علائق الدنیا و ساتظهروا بزاد التقوی.»[1].

(سخنی است از آن حضرت

همواره در میان اصحاب خود چنین ندا می كرد)

مهیا شوید- خدایتان رحمت كناد- كه در میان شما بانگ رحیل در داده اند. درنگ خویش در دنیا كمتر سازید و همراه توشه های نیكویی كه با خود برداشته اید، بازگردید، زیرا رویاروی شما گردنه ای است كه از آن بسختی توان گذشت. منزلهایی است وحشتناك و هول انگیز، كه بناچار بر آنها داخل خواهید شد و در آنجا درنگ خواهید كرد. بدانید، كه مرگ از نزدیك به گوشه ی چشم در شما می نگرد و چنانكه پنداری، در چنگالهای آن گرفتار آمده اید، ناخن در تنتان فرو برده است. كارهای بس دشوار و رنجهای كمر شكن آن شما را در بر گرفته. پس پیوند خود با دنیا ببرید و به توشه ی تقوا پشت خود قوی سازید.[2].









    1. نهج البلاغه، كلام 204.
    2. نهج البلاغه، ترجمه ی ترجمه ی عبدالمحمد آیتی، ج 1، ص 214.